مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیه‌السلام
علی زره که بپوشد، همین‌که راه بیفـتد عجـیب نیست که دشمن به اشتـباه بیفتد همین‌که اسم علی آمده‌ست در دل میدان بس است تا گذر مـرگ بر سـپاه بیـفـتد عـلی‌ست، مثل عـلی می‌دهد پناه گدا را اگـر به خـانـۀ او راه بـی‌پـنـاه بـیـفـتد... جوان اگر به جـوان حـسین دل بـسپارد دگـر نمی‌شـود اصـلا پـی گـنـاه بـیـفـتـد تمام شب سر راهش نشسته‌ام به امیدی که راه دوست بر این عبد روسیاه بیفتد |